Vrijdagochtend, 29 maart, 7:45u. 32 mannen staan zenuwachtig op geverfde klompen wat heen en weer te wiebelen. Sommige hebben een ‘bad case of the mornings’, anderen praten al honderduit. In de verte zien we een vriendelijk besnorde man aankomen rijden met een bus. 1 ding is zeker, ze hebben zin in de komende dagen! Want: de heren van Rugbyclub Zwolle gaan naar Windsor in Engeland, voor de “Royal TOUR 2013”!!

De eerste dag staat vooral in het teken van reizen. Onze chauffeur, Ruud, rijdt ons vlot naar Calais waar we onszelf inladen op de trein. Even later staan we al in Engeland, waar Ruud linkshandig onze reis vervolgt. Onderweg wordt de bus al voorzichtig op de kop gezet. Sommige houden zóveel van bussen, dat er wordt gebusd in de bus. Op den duur zitten mensen dus in de bus, terwijl we in de bus zitten. Yo Dawg!!

Aangekomen in Windsor worden de kamerindelingen bekend gemaakt. We hebben maar liefst 8 (Johan, Niels, Jack, Ruben, Harmen, Ger, Bas en Jasper) ‘Tour-virgins’ mee, en om ervoor te zorgen dat die goed worden ingeluid in het Tourleven wordt elke virgin bij twee ervaren Tourgangers geplaatst… wat een geluk voor sommige ;). Na het droppen van de spullen worden we door enkele spelers van de Rugbyclub Windsor hartelijk ontvangen. Ze hebben een leuk avondprogramma voor ons samengesteld, namelijk eten en een kroegentocht door Windsor.

Beide plannen klinken ons goed in de oren, en de spareribs (Piri-piri… lekker pittig) smaken ons goed. Aan vocht ontbreekt het ook niet, en we laten tijdens het stappen zien dat de Engelsen zeker niet de enige zijn die feesten. Naar mate de avond vordert daalt het niveau en verdwijnen de herinneringen. Het is een geweldige avond.

Dag twee begint met een ‘full English breakfast’ voor velen, dus eieren, bacon, brood en ander vet spul om de kater van gister weg te werken. Tijdens het ontbijt worden de vergeten (of verdrukte) herinneringen van de voorgaande nacht weer opgerakeld. Want we moeten belangrijke dingen natuurlijk niet vergeten, zoals de smooth actions van Mc Lovin’, het verhaal achter the Nought en nachtelijke kameraadschap van mensen die een slokje teveel ophadden en zijn opgevangen door teamgenoten. De licht schorre en hese stemmen laten ons weten dat we flink hebben doorgehaald.

Om 11:00u staat de eerste Court Session gepland, all rise for the Judges! Wie wordt de Tourking voor de dag, wie de Tourqueen, en wie zijn de prinses op de erwt en de witte prins op het knappe paard? Iedereen kan een kandidaat voordragen, maar de Judges zijn streng en fair. Ook worden de Tourregels nog wat aangescherpt. Vanaf nu mag alleen de linkerhand worden gebruikt, moeten we buigen voor de Royal Tourfamily en drinken we met de pink omhoog. De boete is 0,5 pond, die de Sheriffs of Nothingham (Thieu, Jasper en Freddy) moeten innen. Later blijkt dat dit nog knap lastig is, en de sheriffs zijn erg scherp… ERG scherp.

In de middag gaan we naar London toe, om de wedstrijd Wasps tegen Saracens te zien. Het stadion is goed gevuld, en we spreken met verschillende andere Rugbyclubs uit Schotland die ook op Tour zijn. Leuk om te zien dat de verschillen niet zo groot zijn. De wedstrijd is erg gaaf om te zien. Na de wedstrijd doen we een borreltje in het clubhuis van Windsor Rugby. Daar komen we het damesteam tegen van de theedrinkende uit Deventer, de Pickwick players.

Avondeten doen we bij hetzelfde restaurant, ditmaal een burger van vermalen vlees met goeie saus. Wederom een goede bodem voor een avond vol plezier en jolijt in verschiet! In de eerste kroeg die we aandoen komen we… het damesteam van Pickwick tegen… wat een toeval. Een bandje zorgt voor lekkere live-muziek, de tap voor de benodigde olie om onze lichamen te laten bewegen.

Daarna stappen in een discotheek, die ik bij gebrek aan geheugen maar even The Cave noem, iets met een lange tunnel. De Engelsen zijn wel gesteld op onze aanwezigheid, en we mengen ons goed tussen het locale volk. Na afloop worden we door het locale “1-mans-destructiebedrijf” Liam naar de laatste shoarmazaak geleid. Onderweg is hij flink aan het trash-talken, en met het figuur als een kleine Leopardtank lijkt het heel wat. Hij moet vooral onze hooker Marcel hebben, onze kleinste speler. Terwijl wij aan de döner zitten, heeft Liam het over “eating you for breakfast”, ‘tis maar waar je zin in hebt. Liam staat morgen op ons menu!

Om een beetje structuur aan te brengen in de Tour, begint dag 3 net als dag 2: Engels ontbijt met aansluitend een korte Court Session. De bevoegdheden worden overgedragen, en we buigen naar een nieuwe Royal family vandaag. Maar nog belangrijker, we mogen de wei in!

Eerst gaan we kijken bij de Memorial Game, tussen Windsor RC tegen Oud spelers en vrienden van Windsor RC. Dit is een jaarlijkse game, waar stil wordt gestaan bij (zoals de referee het mooi zei): “friends that have passed away, some of them quite recently”, met een lichte emotie in zijn stem. Kennelijk was de 1 minuut stilte door de Queen Mom zelf verkondigd, want het was werkelijk he-le-maal stil! Dat is het respect, waar Rugbysport bekend om staat.

Tijdens de Memorial Game lieten de veteranen van beide clubs zien dat ze het nog niet verleerd waren. Het is een inspirerende verschijning om iemand van 60+ nog een pijlsnelle break te zien maken, flink getackeld te worden, lachend op te staan en te horen zeggen “that felt great man”. Tijdens de rust gaan we zelf omkleden en warmlopen. We spelen zo tegen een verzamelteam van Windsor zelf, en moeten goed warm zijn op deze koude dag.

’s Nachts een man, ’s ochtends een dweil, ’s middags een beest! We laten Windsor zien dat we sterk zijn, zowel forwards als de ¾-ers. RELAX, CALM DOWN… WE GOT THIS, de eerste try wordt door Ruben (a.k.a. Deuce Biggalow) gedrukt! Windsor moet even een versnelling hoger gaan. Dat doen ze ook, en het scoren wordt afgewisseld tussen beide partijen. In de 2^e helft wordt er maar 1 keer gescoord door beide partijen, Jack (a.k.a. Captain America) kwam goed op stoom en liet zelfs een sidestep (Swirf…) zien.De eindstand is 34-19 voor Windsor, en we maken nog wat mooie foto’s van de teams met het Royal Palace op de achtergrond.

Na afloop lekker een burger en biertje in het clubhuis. We kunnen trots zijn op onze prestatie, en hebben een lekkere wedstrijd gespeeld. Mooie opwarmer voor de laatste paar wedstrijden van ons eigen seizoen.

Nog even leuk om te noemen: Liam the Tank was uiteraard ook op het veld en liet zich wederom horen. Marcel is niet snel van zijn stuk gebracht, en presteerde het om hem te tackelen (met een beetje hulp van Harmen, oké 😉 )! BAM!!

Hoe de avond en nacht eruit zagen kunnen jullie vast wel raden. Een laatste Court Session, waarin straffen worden uitgedeeld, en leuke anekdotes mogen worden verteld (uiteraard met een straf als gevolg). Verder weer stappen, woohoo!

De laatste dag, dag 4, staat helaas in het teken van opruimen en vertrek. Ruud staat alweer te popelen om op de weg te zitten, en we zijn allemaal mooi op tijd. De terugreis verloopt wat rustiger dan de heenreis, wat niet verwonderlijk is. Even lekker bijslapen, foto’s bekijken en verhalen vertellen. We kunnen terugkijken op een geweldige Tour 2013, waarin we het teamgevoel een flinke impuls hebben gegeven.

Dan wil ik hierbij graag nog even, namens iedereen, wat mensen bedanken:

–       Jaap Fris, Bart van Rooijen, Daan Strik en Jos Ottens: als Tourcommissie hebben zij zich enorm ingespannen om ons een geweldige Tour te geven. En dat is gelukt, HULDE!;

–       Ruud, voor de veilige reis;

–       Rugbyclub Windsor, voor het leuke programma dat ze ons hebben gegeven.

Ik heb hier nog lang niet alles kunnen (of mogen) vertellen, dus kom gerust eens langs op de Rugbyclub Zwolle om de verhalen te horen. Komende zondag is het Super Sunday, en spelen al onze teams thuis! Vanaf 11:30u zijn we te aanschouwen.

Een Royale en ovale groet!