Traject Vertrouwenspersonen van start
Een sportclub is meer dan een vereniging of stichting waar een sport wordt beoefend. Een sportclub bestaat uit een groep mensen van verschillende leeftijden, karakters, meningen en normen en waarden. Het is een cultuur op zich. En op het moment dat er steeds nieuwe leden bij komen en ook weer vertrekken, verandert die cultuur continu.
Zo ook bij Rugby Club Zwolle. Ook binnen onze club gebeurt er niet alleen een hoop op het veld, maar ook naast het veld en buiten het competitieseizoen om. Zowel online als offline. Er gebeurt een hoop in groepsapps, relaties onderling, tijdens trainingen, onderweg in de auto naar een wedstrijd, tussen rugby-ouders, in de kleedkamer of zomaar op straat wanneer je ineens een clubgenoot tegenkomt. En terwijl al deze gebeurtenissen en ‘stromingen’ plaatsvinden, kan er wel eens onenigheid ontstaan. Een stribbeling. Een misverstand. Een miscommunicatie. Ongewenst gedrag. Intimidatie. Of gewoon dat iemand even zijn/haar ei kwijt wil.
Rugby Club Zwolle wil haar eigen cultuur ‘The Zwolle Way‘ beschermen en haar clubgenoten graag een klankbord geven hiervoor. Het bestuur heeft dit onlangs opgepakt en is een project gestart met 5 personen die nauw betrokken zijn bij de club en die interesse én potentie hebben tot het worden van vertrouwenspersoon van onze club. De officiële naam van deze functie is VCP. Zij zullen aanspreekpunt zijn, van advies tot actie en van kritiek tot een luisterend oor.
Deze 5 personen zullen binnenkort een training starten hiervoor, via Rugby Nederland. Zodra dit traject is afgerond wordt iedereen hiervan op de hoogte gebracht.
Haakjesactie voor de leden
De haakjes-actie is ooit in het leven geroepen omdat we als club willen investeren in onze jeugd. Natuurlijk hebben we daar sponsoren voor, maar we wilden ook onze leden in […]
Like a rolling stone.
Vanochtend werd ik met lekker nerveus gevoel wakker. Mijn debuut is vandaag. Ik heb er zin in. Ik zoek mijn gebruikelijke stuff bij elkaar, duw het in een tas en probeer nog een halfslachtig ontbijt naar binnen te schuiven. We gaan naar Havelte vandaag. Het is bewolkt en het waait stevig.
Havelte is een plaats die ook wel wat persoonlijke lading met zich mee brengt voor mij. Ik ken het dorp. En ik weet van de Big Stones, een club met een stevig team, zoals de naam het doet vermoeden. Als een dorpje met 3000 inwoners toch een volledig rugbyteam in het veld heeft, dan weet je dat er passie is voor de sport. En als ze dan ook nog eens vernoemd zijn naar de stenen van 20 ton die op een hunebed liggen, dan heb je een idee van hun onverzettelijkheid.
Les “héroiques Doigts Bleus”
Commençons d’abord par un récapitulatif des évènements précédant la bataille.
Dans la soirée du vendredi soir, tout les valeureux guerriers se retrouvent dans leur “antre légendaire”: le clubhouse.
L’occasion de cette “réunion de prestige” est claire: la campagne victorieuse de nos “héroiques Doigts Bleus” a atteint sa moitié et il est grand temps de faire une célébration à la gloire de notre “vénéré carburant”: la bière.
La “réunion de prestige” commence studieusement par une revue tactique de l’état de notre campagne et de nos troupes. S’en suivent quelques conversations tactico-technique pour élaborer la suite du “plan tactique”.
La décision est prise, l’objectif est clair et limpide: grâce aux troupes actuelles il nous faut remporter la victoire finale et il faut enroler de nouveaux soldats pour être dans la capacité numérique de former un second bataillon composé de recrues fraiches comme la rosée du matin et de vieux briscard habitués aux lutes acharnées.
